Brief aan de wol.

Beste wol,

Je bent als een vlinder. En je begrijpt zelf niet waarom.

Want weet je. Je transformeert. Eerst ben je een onderdeel van een schaap. Je wordt gedragen. Je ademt. Voelt de wind. Dan, snel, wordt het schaap geschoren. Dag wol. Hoi wol. De wol wordt draad, de draad wordt weer wol. Een bol wol. De wol wordt kleding. Of iets anders.

Ik gooi je omhoog. Ver weg. De mensen lachen, want waarom gooi ik een bol wol weg. Ik weet het niet. Ik weet helemaal niets. En al helemaal niet waarom ik de dingen doe. Ik doe vaak dingen. En doorgaans weet ik niet waarom ik ze doe. Iets diep in mij zal het wel weten.  (Waarom ik tegen de wol filosofeer bijvoorbeeld. Wat heeft dat voor zin?). Wat heb ik voor zin, wol? Wat heb jij voor zin?

Als het koud is, ben je een beste wol. Maar wol, waar dien je toe daar waar het altijd warm is? En wol, ik weet waar je vandaan komt. Maar waar ga je naartoe?

Ik gooi je maar weer omhoog. Je komt vanzelf weer naar me toe. De kat zal je slaan. Je zult me kriebelen als je mijn sjaal wordt. Maar je bent wol. Mijn bovenste, beste wol.

je nederige boskrekel.