Brief aan een beter mens

Niet beter ten opzichte van anderen, nee, want iedereen kent zijn beperking. De luie student, de dronken echtgenoot die vreemd gaat en de roekeloze columnist die denkt te allen tijden gelijk te hebben. Iedereen kent zijn beperkingen. Maar een beter mens ben je ten opzichte van jezelf. Ten opzichte van wie je een minuut geleden was.

Dat gevoel. Ken je dat? Het gevoel op een dag dat je innerlijke rust hebt. Niet omdat je volmaakt bent geworden, maar omdat je het nu zeker weet. Je weet zeker dat jij ook mede-eigenaar van de aarde bent en dat je het recht hebt om met volle teugen van het leven te genieten. Niet omdat je het verdient, maar enkel uit genade. Want, wie kunnen we wijs maken dat wat wij hebben niet te maken heeft met een machtiger kracht die ons menselijk vermogen overstijgt?

Een beter mens, niet ten opzichte van anderen maar ten opzichte van wie je gisteren was. Omdat je vanaf vandaag zeker weet dat jij dingen anders bent gaan inzien. Je bent gaan inzien dat God jou lief heeft, niet om wat je doet maar om wie je bent. Je bent speciaal. Je bent bekend. Niet als een nummer. Je hebt een naam die geregistreerd is tot de hoogste bronnen. Jouw menselijk falen doet er niet toe, jij bent mede-eigenaar van de aarde en jouw bestaan is van grote waarde voor jouw omgeving en de hele wereld.

Wie kan jou wijs maken dat je niet tot je recht komt door in een gemeenschap te leven van mensen die jou van positieve energie voorzien en inspireren? Je hebt het recht om van schoonheid te genieten. Genieten van het feit dat jij een kind van God bent, nogmaals, geliefd om het feit dat jij bestaat en niet om wat jij gedaan hebt.

Geniet, want vanaf vandaag ben je een beter mens. Nog steeds met jouw falen, nog steeds onvolmaakt. Maar vandaag is het anders omdat je weet dat jij voor een doel leeft. Je leeft om van de onverklaarbare schoonheid te genieten. Je leeft om dankbaar voor deze onverklaarbare schoonheid te zijn. Je leeft om deze onverklaarbare schoonheid met andere te delen. Je leeft om elke dag weer om een beter mens te worden, niet beter ten opzichte van anderen maar beter ten opzichte van gisteren. Welkom...

Kizaman

Brief aan de kikker.

Beste groene, kwakende, herrieschoppende kikker,

Bijna iedereen denkt dat jij in vermomming bent. Dat jouw ware aard schuilgaat achter riet, vluchten voor ooievaars, veel water, waterlelieblad, gekwaak en enorme sprongen. En vliegen als ontbijt, lunch en diner. Bijna iedereen denkt dat als een meisje jou kust je zult veranderen in een mooie prins. (Ook de mensen die dat niet toe willen geven).

Dat jullie lang en gelukkig zullen leven. Dat denken de mensen of dat willen ze denken. Het klinkt allemaal zo mooi, kikker. Ik zal je vertellen waarom ik het nog nooit heb geprobeerd. Want natuurlijk geloof ik erin. Mijn fantasie is zo groot dat ik zelfs geloof dat er ergens echt een eend brieven van zijn fans beantwoordt. Een eend die heel veel houdt van een andere eend met een roze strik. Als ik dat nog steeds geloof, waarom zou ik dan de verhalen over kikkers niet geloven?

Allereerst: Ik las ooit iets over bacteriën. En mensen die ziek worden van kikkers kussen. Dus. Waarom zou je dan? (Er schijnen mensen te zijn die het proberen). Les #1: Angst is groter dan romantiek.

Ten tweede: Je bent te snel om te kussen. De lucht kussen kan iedereen. Les #2: Om een kikker te kussen moet je snel zijn.

Ten derde: Ik sluit niet uit dat ik, als ik al een kikker zou kussen, ik zelf in een kikker zou veranderen.  Mijn fantasie is groot en het lot houdt van wrede grapjes. (Stel dat je een prins kust en hij verandert in een kikker. Wat dan? Moet je dan tegen de mensen zeggen dat het groene kwakende dier écht je geliefde is maar dat hij helaas – wat rot toch – zijn dag niet heeft en vandaag, een beetje veel geluid maakt en wat groen ziet?).

Beste kikker. Jij roept vooral veel ‘stel dat’ verhalen op. Scenario’s. Fantasie. Ik denk dat je dat maar moet blijven doen. Dat wilde ik nog even zeggen.

En les #3: Stel-dat-scenario’s  moeten de mensen er eigenlijk niet van weerhouden om in sprookjes te blijven geloven en hun dromen na te jagen. Zelfs als dat het kussen van een slijmerige kikker is [o, dit heb je ook gelezen? Sorry, ik wist niet dat je daar boos om werd]. Zelfs als ze daarna alleen maar ontdekken dat die kikker gewoon kikker blijft want dan hebben ze het tenminste toch maar geprobeerd. Het onbereikbare najagen noemen ze dat. Kikkergekwaak in een potje, een straal van de maan in een vangnetje. En een kikker die met luid geraas in een prins verandert.

Ja kikker. Dat. Wilde je dat horen?

De boskrekel