Naar aanleiding van
"Het voelt soms zo oppervlakkig
om over fijne dingen te bloggen. Foto’s van post, lekker eten en bloemetjes.
Net alsof er geen grote boze wereld is. Met raketten over en weer en het
goede en het kwade. Over de vijand die misschien niet alleen aan de andere kant
van de grens op je kan loeren, maar die veel meer in je eigen hart zit – want
anders zou alleen de vijand slechte dingen doen en jij niet (je zou er zelfs
niet aan denken). Over onschuldige mensen waarvan sommigen hun dromen aan het
vervullen waren en anderen misschien nog wel te jong waren om te dromen.
Misschien waren er mensen die hun dromen al in rook hadden zien opgaan. En toen
gingen ze hun dromen achterna. (link)"
Het is een beetje
belachelijk om een brief aan de wereld te schrijven. De wereld is maar een
verzamelnaam van planten, dieren, mensen, bacterien, stenen, scheikundige
stoffen en wat al niet meer. Toch bestaat er wel zoiets als de wereld want ze
hebben allemaal met elkaar te maken en reageren op elkaar. Maar een brief aan de
wereld suggereert dat de wereld een bewustzijn heeft en dat is natuurlijk niet
zo, of wel?
Nee, de wereld
kan er niks aan doen hoe ze is of wat er van ze wordt. Wie er wel wat aan kan
doen, indien we de vrije wil bestaat, dat zijn de mensen die op deze wereld
leven. Toch is het gek dat bijna alle mensen die ik tegenkom goed doen, terwijl
de wereld boos is. Dat betekent dat ofwel ons perspectief van de wereld niet
klopt of dat de uiteindelijke uitkomst van de mensen niet goed is of dat die
paar mensen die slecht doen het verpesten.
Misschien zou ik
het eens aan de ´wereld´ moeten vragen. En met de wereld bedoel ik dus een
soort kijkje van bovenaf. Wat zie je dan als je meerdere mensen bij elkaar
ziet, hoe gedragen ze zich? Wat verandert er in de tijd? En hoe ziet dat er uit
in het grotere geheel? Als ik nou eens
een brief aan veel mensen stuur in de wereld, dan krijgen we misschien wel een
beter beeld van de wereld in haar geheel. Dus voor alle mensen op deze wereld wil
ik het volgende vragen:
Wat heb je in het
verleden gedaan en wat je voorouders? Wat ben je op het moment aan het doen,
vanuit welk systeem werk je, door wat laat jij je leiden? Wat zijn jouw dromen
voor de toekomst? Wat is jouw perspectief op de wereld?
Lang geleden in
een wilde wereld, leefden onze voorouders, ze jaagden op wild, plukten fruit
van de bomen en zochten naar iets eetbaars. Voor hen was de wereld goed maar in
zekere zin ook boos omdat overal het gevaar op de loer lag, giftige slangen,
ziekten, orkanen, boze geesten. Het hangt er vanaf waar je was, de ene plek had
voedsel tekort, de andere water, de volgende plek was onherbergzaam en weer een
andere gevaarlijk. Soms stuitten ze op het paradijs, maar in het paradijs was
altijd een hoge concurrentie omdat iedereen er wel wilde wonen. Hun droom was
om gemakkelijker voedsel en water te krijgen, een beschutte en veilige plek, waarheid
om met deze problemen om te gaan en natuurlijk een partner.
De boosheid van
de wereld nu dan is gemakkelijk uit te leggen aan de hand van ieder mens die voedsel,
water, beschutting en waarheid en
partners wil. Toen de mensen de landbouw uitvonden was het gemakkelijker om
voedsel te verkrijgen, maar het kostte water, samenwerking en ruimte. Hoeveel
water, samenwerking en ruimte kan de wereld aan? Toen de mensen huizen
uitvonden en stad vond zij beschutting, maar het kost materialen en nog meer
landbouw. Hoeveel materialen en landbouw kan de wereld aan? Toen de mens
religie en technologie en informatie systemen en wetenschap en filosofie
uitvond was waarheid gemakkelijker te bereiken, maar ze waren het niet met
elkaar eens. Hoeveel onenigheid kan de wereld aan?
Wat is je droom?
Ik droom van een heerlijke maaltijd, koud bier, een prachtig huis met een
paradijselijke tuin, een goed boek, internet en spiritualiteit beschikbaar en
misschien wel zeven kinderen. Maar ik droom ook van een wereld in vrede, een
paradijs op aarde, de waarheid een gelukkig leven. Veel mensen dromen dit,
sommigen van een grote auto, een dik huis, zeven vrouwen, whisky en een tv.
Anderen, een droog brood, een kartonnen doos, gezondheid. Het maakt niet uit de
basis is hetzelfde.
De wereld is in
conflict en zal dat altijd blijven, want onze belangen zijn tegenstrijdig. Voor
onze dromen hebben we water, samenwerking, ruimte, materialen, een veilige
omgeving , waarheid en partners nodig. Terwijl we geen boze wereld willen, dat
is moeilijk want onze belangen kosten water, ruimte en materialen en die zijn
niet ongelimiteerde te verkrijgen. Een veilige, beschutte omgeving kost veel
van onze samenwerking en inspanning, en de waarheid blijkt relatief te zijn en
mensen nogal over verschillende perspectieven te beschikken. Vroeger maakte het
misschien niet uit, maar nu leven we met zoveel mensen op de wereld, dat we wel
wat moeten verdelen en delen.
Om het eens
praktisch te maken, zien we de wereld in het klein. We hebben een huis met 100
liter water, 100 m2 ruimte, 100 kg materialen, een paar slangen, muggen met
malaria, een lekkend dak. De mensen die er wonen zijn blind en kunnen dus
lastig zien hoe hun wereld is. Er wonen eerst twee mensen, ze gebruiken ieder
10 liter water per dag, nemen 10 m2 ruimte in en 10 kg aan materialen om zich
te beschermen tegen die slangen, het lekkende dak en de wind en medicijnen te
ontwikkelen tegen ziekten. Het gaat goed, ze planten zich voort in een rap
tempo. Maar even later hebben 20 mensen samen 200 liter water nodig, 200 m2
ruimte, 200 kg aan materialen, de slangen zijn allemaal vernietigd, maar weer
extra veel muggen, omdat de slangen deze niet meer opeten. Een ieder woont in
zijn eigen kamer, met eigen ervaring en eigen waarheid. Ze horen soms alleen
van elkaar, maar snappen elkaar niet. Allen willen hun droom, en daarvoor
hebben ze nodig: voedsel, water, ruimte, materialen, beschutting en waarheid en
partners.
Sommigen
probeerden de anderen te begrijpen door ze op te zoeken en een onderhandeling
te sluiten over de verdeling van water, ruimte en materialen. Anderen
probeerden de verschillende waarheden te combineren en zo een groter inzicht te
verkrijgen in de werking van het huis en zo ook een betere beschutting te
bouwen, maar niet de slangen te vernietigen omdat ze dienst bewezen om de
muggen in proportie te houden. Maar het was uiterst moeilijk omdat ze blind
waren. Het voedsel en het water raakten op, ze werden geteisterd door muggen en
werden hongerig en boos. Ze vonden nog wat ruimte, water en voedsel in andere
kamers en stuuden rakketten eropaf omdat ze anders zelf dood gingen, ze
vernietigden langzaam het huis. Het huis barste uit zijn voegen vanwege alle ruimte
die ze innamen. Er was geen water meer om een plant te voeden, alles was
opgedronken. Vanwege de honger, ruimtegebrek, de shit waar ze in leefden, was
er nog weinig tijd om waarheid te vinden. Sommigen waren zo agressief in het
navolgen van hun dromen dat velen goeden eronder leden en boos werden. Oorlog,
onrecht, vernietiging en vervuiling was het resultaat.
Het huis was boos
en ging naar de klote. Maar dat is slechts het perspectief van iemand die er
van de buitenkant naar kijkt. Beste wereld, wat is de droom van je bewoners?
Wat is hun perspectief? De wereld staat gelijk aan een collectieve droom.
De wereld is een hel en een paradijs! Toen ik gisteren ziek was, snapte ik ineens hoe klote het zou zijn als je
geen goed voedsel, water, medicijnen en een dak boven je hoofd
hebt. Eigenlijk zou iedere rijke man dat moeten meemaken, iedereen die
achter zijn pc oorlogen bestuurt, zou moeten ervaren hoe het voelt om honger te
hebben, ziek te zijn, je geliefden te moeten missen door raketten. Dan pas zal
er wat veranderen.
Baboon
