Brief aan het vliegen.

Best vliegen,

Hoe gaat het met jou? Met mij gaat het goed.

(Zo worden brieven door de meesten begonnen. Niet door mij. Vandaag wel. Maar dat doet er niet toe).

Jij bent vliegen. Het vliegen. Datgene wat de vogels doen, de vliegen en de vliegtuigen. Misschien zelfs wat de lucht doet en de paardenbloempluisjes.

(Al is dat misschien meer zweven. Soms ben je zweven!).

Ik heb er een beetje moeite mee om grip op jou te krijgen. Je bent iets wat gedaan wordt. Maar ben je ook iets wat weleens iets doet? Kan vliegen neerstorten? Kan vliegen in bomen klimmen? Het lijkt er niet op hè? (Of mag ik dingen niet invullen in brieven, moet ik wachten op jouw antwoord?).

Dans je weleens, vliegen? Weet je wie ik ben? Houd je van water? Of toch het meest van hoog – hoogtevrees ken je niet – en van wolken en blauw?

Ik wil je weleens ontmoeten, vliegen! Zelf vliegen. Niet altijd alleen maar die vogels en die vlinders. Toe..

je nederige boskrekel.