vrijdag 12 augustus 2011

Brief aan het gebroken hart.

Met dank aan de Vlinder :).
-
Lief hart,
 
Wat verschrikkelijk dat je alweer bent gebroken.
Soms zou ik willen dat ik er wat tegen zou kunnen doen.
Dat ik er een plakbandje op zou kunnen plakken om de pijn daarvan tegen te gaan.
Waarom kunnen mensen zo genadeloos zijn en die laatste klap toedienen?
Je zult het nooit weten, omdat er iedere keer weer een stukje hart verdwijnt en er littekens overblijven. Kon ik er maar voor zorgen dat de mensen je dit niet aandoen.
Liefde, ja, dat is wat je kan maken en breken.
Jammer dat je altijd afhankelijk bent van een ander. Ik zou je best zelf willen maken om alleen maar vrolijker door het leven te kunnen gaan, maar ja, dat zit er niet in.

Lief hart,
Kon ik maar wat voor je betekenen.
Dan zou je gewoon door kunnen gaan met je leven, zonder er steeds bij stil te staan.
Weet je, ik geef je een pleister en we vergeten het gewoon.
Jij en ik, we kunnen best samen verder leven, zonder om te kijken naar die verdwenen stukjes.
Hopelijk hebben we niet al te veel pleisters nodig om alle gebroken stukjes aan elkaar te plakken.
En hoef ik je niet nog eens te vertellen dat je weer bent gebroken.

Lief hart,
Mijn hartenwens is dat je veel liefde en geluk zal kennen.
En niet teveel pleisters.

de Vlinder.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten