Brief aan de prins op het witte paard.

Beste prins op het witte paard,

Ik zag je. Prins van mijn dromen. Hoewel ik betwijfel of er ook maar een druppeltje blauw bloed door je aderen stroomt. En je paard was bepaald niet wit, maar blauw met geel, met NS-logo. Maar toch. Rechtstreeks uit mijn dromen wandelde jij mijn leven binnen. En meteen weer uit. Nog voordat ik wist wie je was.

En nu ben ik terug bij af. Mijn prins, uit mijn dromen naar mijn leven gelopen, zit weer hoog en droog. Opgesloten. Veilig. In mijn dromen. Tot mijn verdriet. Maar eigenlijk ken ik je niet.

Dus vanwaar mijn treuren, vanwaar mijn vervlogen hoop? In mijn dromen ben je veilig. En mocht de dag ooit komen dat jij daaruit tevoorschijn springt, dan zullen we dansen, zingen en samen genieten. Van reizen in de trein. Op die lange levensreis.

Voor altijd de jouwe, hoewel jij nooit de mijne zult zijn.
In liefde verbonden,
Tinkerbell