dinsdag 14 februari 2012

Brief VAN de mier.

Met dank aan de Butterfly die de mier terug laat schrijven :).

-
Lieve beste dieren,
Ik, de mier, bedank jullie
bedank jullie vanuit mijn hart
vanuit mijn hart, diep in mij
diep in mij, welt op een diepe dankbaarheid

Die dankbaarheid laat mij bedanken
en omdat het komt van diep van binnenuit
kan het jullie bereiken,
waar ik en jullie ook zijn.
Ik, die mier, ben bijna in de verte
de verte was zo ver maar is nu dichtbij
dichtbij, maar ik ben er nog niet
 en de afstand tussen dichtbij en de verte kan nog zo ver zijn
de verte is wél ergens
het is daar, waar ik nu dichtbij ben
als dichtbij, bij mij wordt
ben ik in de verte.
Of is de verte dan in mij?
Ik, de mier, mis jullie
mis jullie omdat jullie hier niet zijn
jullie zijn hier niet omdat ik daar niet ben waar jullie zijn
en jullie niet zijn hier waar ik ben

Maar als ik ga naar daar waar jullie zijn
wordt dichtbij de verte, ver weg bij de verte
en mis ik de verte.


De mier stopte met schrijven. En kloof op zijn schrijfgerei. Wat miste hij zijn vrienden. Zou dat missen erger zijn dan het missen van de verte? Hij kon het niet vergelijken! Want hij voelde het niet op hetzelfde moment. Hoe hij ook zijn best deed, hij voelde het niet. Hij wist het gewoon niet.
Hij dacht:

Ik miste de verte. Dus ging ik op weg naar de verte. Nu, bijna bij de verte,mis ik mijn vrienden. Mijn vrienden waar ik was. Ik mis hen in mijn hart. Mijn hart is in mij. Diep in mij, mis ik hen. Ik mis ze in mijn hart omdat ze waren,nee zijn,  in mijn hart. Als ik nu terug naar mijn vrienden ga,bereik ik de verte nooit. De verte is dan niet in mij. Niet in mijn hart. Kan ik de verte dan missen in mijn hart?
Trouwens.

Mijn vrienden zijn dáár. Dat is niet híér. Dus, mijn vrienden zijn nu in de‘andere’ verte. Hé. Mijn vrienden zijn in de verte. Mijn vrienden zijn in mij. In het missen. Dus, de verte is in mij…

Hij schreef verder …
Ik, de mier, vind de verte.
de verte van mijn vrienden
mijn vrienden die in mijn hart zijn
in mijn hart is nu de verte.

Ik, de mier, vind mijzelf
mijzelf in mijn hart
mijn hart waar mijn vrienden zijn
mijn vrienden in de verte
vanuit de verte aan mijn vrienden, in mijzelf.


de mier

4 opmerkingen:

  1. Als je de verte vindt is het misschien niet meer de verte? :) Deze zin vind ik mooi: "jullie zijn hier niet omdat ik daar niet ben waar jullie zijn
    en jullie niet zijn hier waar ik ben". Doet me denken aan Extreem luid en ongelofelijk dichtbij 'omdat ik niet ben waar jij bent'.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha. Nou, het is toch de bedoeling dat we 'abstracte' dingen' als 'concreet' benaderen? Als de 'verte' iets concreets is, blijft het de verte, ook al is het in mij. En, wat ik ook juist probeerde mee te geven (als hoe ik denk ;p) dat de verte, ook al is het in je, altijd de verte blijft omdat het nooit is wat jij denkt dat het is. En wij zijn nooit tevreden. Er blijft altijd 'een verte'. En de verte die we (denken we) gevonden hebben, kan in concrete zin de verte wel zijn en blijven. Maar abstract idd is de verte niet te bereiken.

    Dat boek leen ik trwns nog graag een x van je ;) liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hier moest baboon natuurlijk nog op reageren... Vind zou leuk dat de mier nu moet twijfelen tussen 'de verte' en zijn vrienden:) Thanks

    BeantwoordenVerwijderen
  4. *layout aangepast..*
    Leuk geschreven, butterfly!

    BeantwoordenVerwijderen