Het lijkt me het beste als je verdwijnt. Niet dat je je verstopt, je even niet laat zien, tijdelijk ophoudt met bestaan, maar gewoon eens verdwijnt. In het niet. En nooit meer terug komt. Nooit meer terugkeren op je schreden is een talent. Dat kun je ontwikkelen, Eenzaamheid. Geloof me maar. Ga! Omdat ik het zeg. Je stoort me en ik ben genadeloos in het verdrijven van jou. Ik wijs je voorgoed de deur en zal je nooit meer vragen terug te komen. Zelfs niet even op visite.
Vrede met jou stichten heeft geen enkele zin, omdat ik geen liefde meer voor je op kan brengen, Eenzaamheid. Niet het kleinste beetje in het diepste hoekje van mijn hart voelt genegenheid voor jou. Ik wil jou niet in mijn nabijheid, maar jij wilt wel bij mij zijn. Graag zelfs. Weet je hoe dat heet? Onevenwichtigheid. En onevenwichtige relaties hebben geen enkele kans van slagen is mijn ervaring.
Ik ben vrienden met jouw vrienden en dat zal ik blijven. Ik hou bij tijden van Stilte, Alleenheid, Gedachten en Overdenking. Maar met jou, Eenzaamheid, kan ik niet meer samenleven. Je stoort me. Dat komt dat ik jou bij me voel op allerlei soort van momenten. Onbruikbare, ongelegen, onaangekondigde en mistige of heldere momenten. Het maakt niet uit waar ik ben. Het maakt niet uit of er anderen dicht bij me zijn. Of ik binnen ben of buiten, thuis, op straat, in de woestijn, op een feest of in het bos. Als jij bij me bent voel ik me verloren en voel ik hoe iets buiten mijzelf (waarschijnlijk ook jij!) grip op mij krijgt. Altijd breng je weemoed met je mee, en ik voel hoe ik mijn kracht aan jou moet geven. Je bent wat veeleisend en soms moet ik van je huilen.
Liever verlies ik je. Nog nooit heb ik zo graag een verlies geleden. Ga nu maar. Pak gerust je koffer en voel je niet schuldig als je vertrekt zonder gedag te zeggen. Ik weet dat je een hekel hebt aan afscheid nemen. Ga maar. Ik zeg het nu vast tegen je: Dag Eenzaamheid, er bestaat geen ‘wij’ meer. Ga maar weg, voorgoed. Ik kan prima zonder je leven.
Ik voel me opgelucht.
De Koningstijger
Eenzaamheid is een pijnlijke metgezel ja.. :o. Maar we kunnen hem altijd verdrijven. Op straat zetten. Niet uitzwaaien (dat vooral niet, want dan zou hij denken dat hij terug zou mogen komen). Maar toch denk ik niet dat alle vormen van eenzaamheid ellendig zijn.. (maar dan krijg je hét probleem van deze blog - want waar houdt het ene begrip op en begint het andere? Is het dan nog wel eenzaamheid?;/). *sorry, hele wazige reactie, maar tzijn alleen maar wat gedachten :)*
BeantwoordenVerwijderen:) Is eenzaamheid niet de afwezigheid van iets, dat kun je dan toch niet verdrijven, want dan hou je niets over en dat is eenzaamheid!? Nogmaals, grappig dat mensen over iets kunnen nadenken - en schrijven:)- over iets wat in wezen niet letterlijk bestaat...
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat eenzaamheid toch vooral een gevoel is.
VerwijderenJe kunt je eenzaam voelen, maar toch gelijk weten dat je niet alleen bent. Iets waar je zeker als Christen echt op vertrouwen mag ! En op dit punt komt het begrijpelijke dilemma van de Woodcricket naar voren. (Sorry, maar ik vind er niets wazigs aan... ;-p)
Het kan ook zo zijn dat je juist alles bezit wat je hartje begeert, of dat jij je midden in een groep mensen of zelfs een menigte bevindt en je dan toch nog eenzaam voelt.
Is eenzaamheid dan misschien de afwezigheid van een gelukkigmakend gevoel ? Je eenzaam, maar gelukkig voelen wordt mogelijk wat lastig, maar ik denk ook dat je dan niet persé ongelukkig hoeft te zijn. Het is ook net hoe iemand er zelf mee omgaat.
Mooi onderwerp om eens even bij stil te staan !
Goed, ik vind eenzaamheid inderdaad ook een gevoel. Alleen zijn (zo nu en dan iig!) vind ik heerlijk, maar ik voel eenzaamheid - als ik het voel dus - enkel in grote groepen. Een soort afwezigheid van het blij-zijn om met andere mensen samen te zijn. En ja, iets wat dus afwezig is, bestaat misschien niet. Misschien is eenzaamheid dus niet het verdrijven van iets, maar juist door een leegte op te vullen, verdrijf je leegte en dus eenzaamheid. Ik denk dat het een soort van ontbreken van geluk inderdaad en het gevoel niet begrepen te worden. *voelt zich ook wazig* Misschien ook af en toe (en nee, dat is niet leuk om toe te geven) een soort lichte vorm van jaloezie omdat andere mensen zo goed in hun vel lijken te zitten.
VerwijderenEn: iets minder filosofisch: stomme valentijnsdag. Die verdient een ongelooflijk stevige brief!
Lieve Koningstijger - ik vind je reactie zo mooi! Maar grappig hoe het beeld wat jij van eenzaamheid hebt toch weer heel anders is dan het mijne.. ik stel me oude vrouwtjes voor die nooit bezoek krijgen. Of een gevoel van 'er is ook niemand die het iets interesseert hoe het met mij gaat' - *wat een gedachte van zelfmedelijden zeg :P*. Misschien moet je jezelf ook niet te hard dwingen om blij te moeten zijn in gezelschap. Of zoiets. Want daardoor wordt blij zijn juist lastiger. *herkent het wel*. Maar je definitie klinkt wel heel begrijpelijk. Grappig dat zelfs eenzaamheid meerdere kanten heeft! :).
Verwijderen(En valentijnsdag verdient een opdoffer zodat hij met zn staart tussen de benen afdruipt. Maar dat doettie ook. Nog maar een uurtje of vijf!).
Haha. wat grappig. Ik herken het allebei in eenzaamheid. Ik kan me gruwelijk eenzaam voelen in een groep. als ik bijv mezelf gewoon niet kan zijn in zo'n groep. Maar miss IS dat wel helemaal geen eenzaamheid. eigenlijk. weet ik niet. zolang ik geen ander woord kan bedenken houd ik het maar even op eenzaamheid. Haha. en dat 'zelfmedelijden' voelt idd ook wel eenzaam aan meestal. :)
VerwijderenLeuk dat je zoiets (meerdere kanten van eenzaamheid) ontdekt door dit 'brievenschrijven':) *bewijs dat het een goed initiatief is:p*
(oh. ik had net een beetje inspiratie om een brief aan valentijnsdag te schrijven (lekker negatief natuurlijk) en dan valentijnsdag een brief terug te laten schrijven met de wat meer positievere dingenn.. haha. omdatie er toch ook zijn :p (héél ver weg :p)
"Er bestaat geen 'wij' meer.." (a)
BeantwoordenVerwijderenHoe definitief!:)
Ik vind m mooi! :) een echte nadenker.. zelfs de reacties zijn om over na te denken! :) :)
BeantwoordenVerwijderen