Brief aan de schrijvers.

Beste anoniemen,

Eerst wilde ik een brief schrijven voor 2012 (en die komt nog wel), maar toch eerst een welkomstbrief. Mijn hart wordt vervuld met blijdschap bij het zien van dit schrijversgezelschap over zulk een verscheidenheid aan onderwerpen. In deze brief zal ik de voorgaande zin opdelen in drie stukken met de bijbehorende tekst en uitleg.

Ten eerste -‘mijn hart wordt vervuld met blijdschap’- het is goed dat er wat er in het hart leeft opgeschreven wordt. Het hoeft trouwens niet alleen uit het hart te komen, het kan ook uit het hoofd komen. Hart is dan meer de beeldspraak over het verlangen en het hoofd om dit verlangen geordend op papier te krijgen. Het lijkt me goed en dus nog beter om dat wat er in het hart leeft te delen met anderen. En als het wordt gedeeld met anderen begrijpen anderen wat er in het hart leeft. Een open geest zal de brieven persoonlijk aantrekken wat het hart zal verrijken. En een verrijkt hart zal met blijdschap worden vervuld. Natuurlijk komen hier ook alledaagse voorwerpen aan het licht wat niets met hartzaken te maken heeft maar daarover in het derde punt.

Ten tweede -‘schrijversgezelschap’- dit schrijversgezelschap ken ik niet op enkele na. Ik ergerde me er eerst wat aan dat de individuen van dit schrijversgezelschap anoniem zijn. Maar na dit overdacht te hebben leek het mij toch een goede zaak. Want hoe vaak wordt er niet een bepaald beeld gekoppeld aan een brief als je weet van wie die is. Net zoals er tegenwoordig auditie wordt gedaan achter gesloten gordijnen zodat men puur naar de stem kan luisteren en niet wordt afgeleid door de persoon, een al dan niet knappe of lelijke verschijning. Toch zal er op een gegeven moment een bepaalde schrijfstijl of talent ontdekt worden aan een bepaalde schrijver. Hebben jullie ze daarom anoniem aangeduid? Zoals vlinders, krekels van het bos, tinkelinke bellen, baboesjka de baboe from boeland of de gazelle die voortvluchtig voortschrijft door de zogenaamde koning der dieren; de tijger. Doordat er zoveel dieren de revue passeren leek het mij goed om me ook naar een dier te vernoemen. Daarvoor heb ik mijn persoonlijkheid geanalyseerd, en ik bleek het karakter van een baviaan te hebben; the Baboon…

Ten derde -‘zulk een verscheidenheid aan onderwerpen’- wat mij meteen aansprak is dat de verhalen in vorm van een brief aannemen. Brieven zijn persoonlijk, afhankelijk van je openheid, zoals in punt één. Ik heb verschillende soorten brieven gelezen; de brieven uit de envelop, de brieven van Paulus aan die van verscheidene gemeenten, boeken in de vorm van brieven of brieven die zomaar uit de lucht komen vallen. Brieven aan van alles is een ruim begrip. Zo ruim als het geheugen aan onderwerpen kent of gaat kennen. Bovendien zie ik de één over materialistische dingen schrijven zoals de wekker, collectezak of wol, de volgende over persoonlijke dingen zoals aan opa, de prins of aan het levenscript en weer een andere aan abstracte dingen zoals tijd, relativisme of weemoed. Ik weet niet of de dingen of abstracte zaken blij zullen worden van de brieven, zoals wel wordt gesuggereerd in sommige brieven, maar degene die kunnen lezen vast wel. En, geachte schrijver, een ieder zijn eigen licht over een betrokken onderwerp naar zijn eigen perspectief is toch op z’n minst interessant toch?

Hierbij dan mijn eerste brief aan de anonieme schrijvers en lezers. Ik groet u en moge de brieven verlichting brengen. Humor voor dingen, mededogen voor personen en inzicht in abstracte zaken.

Baboon