Brief aan het recht

Best recht,

Falend. Dit is het eerste wat in me opkomt. Een modewoord. In ieder geval, ikhoor het zeer regelmatig. Misschien omdat tegenwoordig er bijna niets meer iswat niet faalt. Of omdat wij ineens ontdékken dat er zoveel faalt. Of. We wijzennog steeds graag als hoogmoedige egocentrische individualisten, zoals toen alin het paradijs,  met ons vingertje naariets of iemands anders. Het stigmatiserend met falend. Om te verbloemen dat wezelf falen.
Maar goed. Dit is geen brief aan het ‘falen’, die komt misschien nog wel.

Sorry voor jou, het klinkt niet heel aardig om met falend te beginnen als ik jou een brief schrijf. Het is vast je eerst brief. Dan hoor je dit, lijkt me, niet graag. Als ik respectvol zou zijn, zou ik eerst mezelf moeten voorstellen, dan vragen naar jou en dan pas mijn mening over jou mogen geven.
Hmm. Ik zei trouwens sorry, maar eigenlijk meende ik daar niets van. Eigenlijk spijt het me helemaal niet. (Jippie, nu overtreed ik al 2 ‘normen’ ‘in’ u, ikben niet respectvol; en ik zeg dingen die ik niet meen. Beide trouwens welnormen met een verschillende waardigheidswaarde. Al was ik ook wel weereerlijk. Compenseer ik dan mijn eerste ‘foute’ daad? Of blijft deze staan enwordt er een ‘goede’ daad aan het rijtje ‘goede’ daden gevoegd? Of bestaat ergeen rijtje met goede daden? En worden door jou alleen de ‘slechte’ daden genoteerd? Omdat jij simpelweg niets kunt met goede daden?)
Trouwens, volgens jou mag ik vrij mijn mening uiten. Zie je. Falend. Inconsequent. Tegenstrijdig.
Ik mag vrij mijn mening uiten. Maar niet discrimineren. Ik mag niet doodslaan.Maar ondertussen mag iemand die dat toevallig wel gedaan heeft, wel vermoord worden. Naar mijn inzien blijf je dan eindeloos aan het moorden. En is de ‘waarde’van de norm niet consequent. Maar misschien ben ik dan een beetje zwart-wit.

Het is trouwens ook niet eerlijk van me dat ik mijn frustratie en ongenoegensover jou heen gooi.
Ik ken je eigenlijk helemaal niet. Dus moet ik eerst wat dieper over jounadenken.
Stel, jij bent bedacht door ons. Maar waar hebben wij jou vandaan? En waarom bedachten wij jou?
Het is trouwens toch onlogisch dat wij jou bedachten, formuleerden en gebruiken om over ons te heersen en ons te beschermen? Iets wat ons moet beschermen moettoch ‘hoger’ zijn? Ons omvatten? En niet ‘gecreëerd’ zijn door ons? Lekker objectief ben jij dan. Ik vind het zo verschrikkelijk falend dat zoiets falends en inconsequents zo’n macht en reikwijdte heeft. Soms bepaal jij het verschil in leven of dood.

Geen mens is recht-vaardig. Geen vaardigheid tot recht(doen) dus. We kunnen het niet dóén, laat staan bedenken, formuleren en het door middel van een ‘rechtssysteem’een mensheid laten regeren en beschermen. Of is dit laatste argument over  recht-vaardigheid  niet objectief omdat het uit de bijbel komt? Omdat men beweert dat er geen objectieve bewijzen zonder beïnvloeding van subjectieve aannames te vinden zijn voor de betrouwbaarheid(swaarde) van de bijbel? Goed. Geen nood. Zonder dit argument snap ik nog niet dat het mogelijk is datjij nog bestaat. Of in ieder geval. Een groot deel van jou.

Tenzij.
Er ‘Iets’ of ‘Iemand’  is die hoger is dan jij.
Iemand die jou kan bedenken, maar tegelijkertijd niet afhankelijk is van jou.Want hoe kan men, als afhankelijk zijnde van jou, jou bepalen, zónder jou?
Een rechtsnorm is toch onderhevig aan een overkoepelend iets? Er moet een norm zijn voor een norm. En een norm voor de norm van een norm. Wij zijn afhankelijk van jou, staan onder jou.
Hoe kúnnen wij dan óóít die norm van die norm van de norm bepalen?
Persoonlijk geloof ik zo’n overkoepelend  ‘Iemand’. Hij heeft het (recht op) monopolieop jou. Omdat Hij, omdat Hij wél recht-vaardig is,  niet afhankelijk is van jou.
Zijn normen zijn objectief. Want Hij staat er ‘boven’.
Maar ik denk wel eens stiekem, dat wij helemaal niet willen dat jij objectief bent. Dan ben je te zwart-wit. Wij willen niet dat jij -recht- volledig tot je ‘recht’komt.
Want dan beschermt je ons, denken we, niet meer in de zin van ‘straf is alleeneen gevolg voor niet voldoen aan de norm’ maar klaag je ons aan. 24h.
Jij zit ons op de hielen. En terwijl wij een beroep doen op jouw -falende-  ik, vervult jouw AFwezigheid onshele zijn.
Zo. Een hele hoop ‘ te vernieuwen dus .
Wij. In ons denken. In onze arrogantie. In onze oordelen. In onze wraakgevoelens.
Maar. Jij ook. Laat je vernieuwen! Zodat wij je weer met ‘recht’ recht kunnen noemen. Omdat jij dan alleen dat bevat, waar jouw Creëerder  jou mee vult.

The Ten Commandments,  for example. "Love the Lord your God with all your heart and with all your soul and with all your mind." And: "Love your neighbour as yourself."

de butterfly that's afraid to fly