Brief aan het voorstellen

Best Voorstellen,

Weet je waar ik vaak toch zo’n hekel aan heb? Juist. Aan voorstellen. Nu doel ik niet op ideeën opperen, of iets of iemand anders voorstellen. Nee. Mezelf voorstellen. Helemaal, tot in de diepste diepte uit de doeken doen wie ík ben. In veel dingen ben ik goed hoor. In teleurstellen, aanstellen, uitstellen en bestellen. Maar mezelf voorstellen… Wat ik kan doen is een poging wagen.

Volgens mij ken ik je nog niet zo goed, beste Arend ! Gelukkig kan ik wel lezen !  En ook bij het zien van de tekst wist ik meteen dat jij het was !

Heel veel bedankt voor je mooie brief. Het zette me wederom aan het denken. Nog meer gedachten, het kan er nog wel bij. Ik zal deze brief niet enkel aan jou richten, maar aan een ieder die het lezen zal. Weet je waarom? Omdat ik dan heel veel vliegen in één klap sla, door gebrek aan moed en zin om mezelf vijfenzestig keer voor te stellen en omdat het anders geen brieven aan vanalles meer is, maar een briefwisseling tussen de Eekhoorn en de Arend.

Best Voorstellen, je bent een hele klus als je zo complex bent als ik. Kort en bondig? Nee, chaotisch en ongestructureerd.

Beste allemaal. Aangenaam! Ik ben de Eekhoorn, de enige eekhoorn. Je kunt dit op één, twee – of meerdere – manieren opvatten. Doe dat dan ook. Ik weet niets af van eventuele andere (soorten) eekhoorns. Eerlijk gezegd wringen drie bochten zich in mijn staart en benauwt het me als ik er aan denk dat er meerdere figuren als ik deze aardbodem bewonen. Huh!

Ik (vr)eet bijna alles wat los en vast zit. Van rauwe bonen tot bevroren patat, van beukennootjes tot broodje hagelslag tot insecten tot mango’s. Noem maar op. Maar geen kaas, geen paddo’s, pittenbrood en garnalen.

IJverig. Ach, wat is ijverig? Werken? Schoonmaken? Vis verkopen? Het bos bewandelen? Feestjes bezoeken? Taart eten? Zingen? Bezoek aan de mier en de stokstaart en de boskrekel? Vul het zelf maar in. Verder geniet ik eindeloos van de zon, de warmte, bloemengeur, boompje klimmen en niets doen.

Getrouwd??! *met grote ogen en een mond vol pap*. Nee, dat is dan weer een onjuist voorstel. Ik heb nog nooit van de getrouwde eekhoorn gehoord. Een man? Is dat makkelijk dan? Mis ik iets in mijn leven? Of is een man voor de sier, net zoals die genoemde opgezette eekhoorn in de hal? Ik doel er nu niet op dat mannen opgezet moeten worden. Tenminste, niet álle mannen. Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd zeg. Ik huiver. Mannen, daar heb ik geen kaas van gegeten. Laten we zeggen: De onschuldige en onbevangen eekhoorn. Trouwen zou toch werkelijk een nieuw aspect zijn in mijn bestaan.

Ik vind de mier één van de grootste schoonheden, beste Arend. Ik vind dat ik nu écht heel duidelijk voor deze beste mier op moet komen. Zonder mier geen eekhoorn. Onafscheidelijk. Mijn glans en schoonheid heb ik dus onder andere te danken aan de mier. Ik hoop dat dit je visie op de mier dusdanig zal veranderen, dat je de volgende keer – buiten het aspect ijverig om – de mier positiever zult omschrijven.

Het is wat vreemd om zo van mezelf te zeggen dat ik mooi bent. Eigenlijk, beste Arend en iedereen, is iedereen mooi. En niet een klein beetje mooi, maar oogverblindend mooi. Het is ook wat vreemd om zomaar vast te stellen: Mens van vlees en bloed. Het klinkt wat vlezig en bloederig en viezig. Misschien is het de waarheid, misschien niet. De eekhoorn die niets (zeker) weet.

Krachtdieren. Leuk woord, vind ik. Maar de Eekhoorn mijn lievelingsdier? Ik weet niet of ik dat zo kan zeggen. Het is toch op z’n minst een beetje bizar lievelingsdier van jezelf te zijn? De eigenschappen van de eekhoorn die in de vorige brief genoemd werden trokken me aan en herkende ik me wel in. Speelsheid, vertrouwen, sociaal gevoel. Jaja, een sociaal beestje en geen gebrek aan vertrouwen. Behalve dan wanneer dat vertrouwen geschaad wordt. Dan, dan, dan… En opmerkzaam zijn. Wat is opmerkzaam? Alles goed overzien? Overal goed over nadenken? Is het hetzelfde als impulsief en naïef zijn? Zo niet, dan ben ik niet opmerkzaam.

Maar die pluimstaart, die doet ’t hem!

Verder er werd gevraagd of ik geloof. Breed begrip, dat wel. Goedgelovig ben ik. Gelovend in Diegene die alles zo mooi gemaakt heeft en een oogje op jou en mij heeft. Diegene, Die toch wel erg Zijn best gedaan heeft door de aarde op deze manier vorm te geven.

Beste allemaal, denken jullie dat er ook maar één brief ooit verzonden is die níet geniaal was? Alle brieven zijn hoogstpersoonlijk, schitterend en doordacht. Zelfs een brief aan de ondoordachtheid, zou allermeest doordacht zijn. Omdat jíj het bent die het schrijft.

Verder, best voorstellen, kon ik me niet voorstellen dat je ook aardig kon zijn. Eigenlijk schreef ik deze brief niet áán jou, maar wás ik jou. Vind je dat een eer? Ik stel voor: Laten we vriendjes blijven in de toekomst. En blijf ook vriendjes met iedereen, best Voorstellen. Beangstig mensen niet, maar bemoedig ze. Stel je eens voor: Nog honderdduizenden brieven waarvan ik, de eekhoorn, getuige mag zijn.

De onvoorstelbare eekhoorn