Brief aan het fundament.

Best Fundament,

Vanuit het diepst van mijn hart schrijf ik je vandaag deze brief. Diep uit mijn hart, daar waar jij je bevindt. Daarom leek het me gepast mijn brief daarmee te beginnen. Kan dat? Iets schrijven vanuit iets, aan iets, en dat dat maar één ding is?. En dat dus de bron voor deze brief dezelfde is als degene die deze brief ontvangt? Zeg het maar Best Fundament. Ik schrijf je om aan je te vragen wie jij bent, en dus wie ik ben. Eens kijken of we een beetje op elkaar lijken.

Ik ga je ook schrijven wie ik denk dat jij bent. Schrijf me gerust terug, best Fundament. Voel geen schaamte of angst om terug te schrijven. Dat zou niet passen. Dat heb jij me ook nooit geleerd, dus laat dat zelf ook vooral niet zien. Ik kan wat stellig zijn, laat je er niet door afschrikken.

Je bent divers en of een of andere manier krijg ik nooit grip op je. Het ene moment ben je zo helder een doorzichtig als glas en denk ik precies te weten wie je bent. Soms probeer ik je te grijpen en net voordat ik bij de kern van jou-begrijpen ben gekomen, vervaag je. Weg. Opgelost. In het niets. Soms ben je zo complex dat ik niet eens meer de poging onderneem om je ook maar een klein deel te begrijpen. Wat vaststaat is dat jij een bijzonder iemand bent, Fundament!

Je begon me al te vormen toen ik nog geen eens kon vermoeden dat jij bestond, of zo’n belangrijk deel van mijn bestaan vormde. Je was er gewoon, en ik was niet op de hoogte van je bestaan. Laat staan dat ik je kon vatten!

Later zag ik in dat ik je ergens dankbaar voor moest zijn. Je leerde me na te denken voordat ik iets ging doen. Niet dat ik je daarin altijd volgde, maar ik deed mijn best. En vaak herinnerde jij me eraan als ik de mist in ging. Je leerde me luisteren naar andere mensen, respect op te brengen voor wezens en zaken die ik niet helemaal of helemaal niet begreep. Je vertelde me mee te leven, te geloven, door te zetten, de moed niet te verliezen, eerlijk te zijn, flexibel te zijn. Natuurlijk niet stelen, liegen of andere onacceptabele dingen doen. Ik twijfel er niet aan of je deed goed je bent om van mij een goed mens te maken. Jou te hebben, gaf me zekerheid.

Je had iets vasts. Iets onwrikbaars. Lang was ik daar tevreden mee, en ik bied je mijn excuus aan dat ik je soms onjuist heb behandeld. Ik werd minder blij met je. Soms belandden we in een conflict. Kun je je het nog herinneren? Weet je nog van de keren dat ik aan het nut van je bestaan twijfelde? Weet je nog dat ik vragen stelde bij de juistheid van jou zijn? Het lijkt mij vreemd als mensen vragen stellen bij mijn bestaansrecht. Tornen aan iemands bestaansrecht heb je mij in ieder geval nooit meegegeven.

Soms probeer ik je een naam te geven. Ik weet soms niet zeker hoe ik je moet noemen. Ergens vind ik het verwarrend om onderscheid te maken tussen wie je echt bent, of wie ik graag wil dat jij bent. Dat heb ik overigens niet alleen naar jou toe, maar ook naar mezelf, en ook naar andere mensen soms. In stilte geef ik je ingewikkelde en eenvoudige namen. Steeds meer denk ik dat jij niet verandert, maar dat ik verander, terwijl jij hetzelfde bent. Best Fundament, bedankt voor de basis die jij me hebt gegeven en van waaruit ik me verder kan ontwikkelen. Bedankt ook dat ik dankzij jou vragen stelde bij wie ik was.

Zelf denk ik dat je uit heel veel stukken bestaat. Vat het op als een compliment in de zin van: je bent veelzijdig. Misschien zijn de namen die ik je geef geen tegenstellingen, maar aanvullingen. Als ik mediteer noem ik je Woord of Licht. Soms noem ik je Opvoeding. Soms noem ik je Normen-en-Waarden. Soms noem ik je Liefde. Omdat ik dat een mooie naam vindt, en omdat dát het belangrijkste deel van jou is. Hoe zou jij jezelf noemen?

Je bent er. Of ik daar nu altijd blij mee ben of niet. Laat ik je gerust stellen, ik heb veel aan je te danken in wie ik ben. Je bent inspirerend door je eenvoudigheid en door je complexheid. Je bent gewoon bijzonder!

Schrijf gerust terug. Vertel me alsjeblieft wat er van mij terecht is gekomen op basis van jou. Wees niet bang voor de waarheid, Fundament. Want wat is een fundament zonder waarheid?

De op jou gebaseerde Koningstijger