Brief aan de simpelheid.

Beste Simpelheid,

Mijn gedachten kronkelen als een dun soort ongesneden spaghetti door mijn hoofd. Niet wetend waaraan ze zouden moeten denken. Denken aan alles, denken aan niets. Volheid. Leegheid. Verwarring. Chaos. Ik begrijp, beste simpelheid, dat het eventueel ontzettend mogelijk een barricade voor je zou kunnen zijn om toe te treden in mijn gedachtewereld. Toch nodig ik je vriendelijk daartoe uit. Raak niet besmet, verhoog je vooral niet tot hun niveau, maar spreek mijn gedachten vermanend toe.

Omdat mijn behoefte aan simpelheid momenteel op roodgloeiend staat, schrijf ik je deze brief. In de hoop meer van je te mogen ontvangen en ontdekken en in de hoop dat mijn complexiteit wat naar de achtergrond zal treden.

Simpelheid, heers! Laat alle ingewikkeldheden verdwijnen! Met kinderlijke eenvoud groet ik u. Verjaag al mijn complexiteit en maak plaats voor wat meer eenvoud, onbevangenheid en naïviteit.

Simpel is een zonnestraal, waarvan je warm wordt vanbinnen en vanbuiten. Simpel is een compliment dat het hart verblijdt. Simpel is mijn beste vriend, mijn bed. Slapen, dromen, niet zeuren. Simpel is mijn fantasiewereld, die me optilt in hogere en volmaakte sferen.

Simpel is genieten van het leven. Van de alledaagse kleine en grote dingen van onmetelijke waarde.

Simpel is een knikje, waardoor je vol moed verdergaat. Simpel is een mooie lentedag, een knipoog van God. Simpel is een kat die langs je benen streelt, spint en je gewoon begrijpt. (Of tenminste doet alsof). Simpel is een zucht slaken van verlichting.

Simpel is mondhoeken omhoog, glimlachen vanuit de grond van je hart, schaterlachen.

Simpel is mooie herinneringen koesteren in je hart. (Bij voorkeur in een rood doosje met een zilveren strik). Simpel is het om een afslag –of een station!- te missen als je in gedachten verzonken bent. Simpel is drie halen, twee betalen.

Simpel is ineens oog in oog staan met een oogverblindend persoon, waardoor je hart overslaat en waarna je weer verder loopt (met de aantekening dat je daarna niet meer terugdenkt aan die persoon). Simpel is een kind dat gedragen wordt door vader als het even niet meer verder kan. Simpel is proosten met geliefden op een gelukkig bestaan. Simpel is de schitterende en stralende volle maan, eens per maand.

Simpel is het niet om je leven eenvoudig te leven. Simpelheid, waarom maken wij het leven zo ingewikkeld?

Simpel is het niet om volledig te zijn, vandaar deze incomplete brief.

In het kader van jou, beste simpelheid, zal ik verder maar zwijgen. Ik ben trots op je omdat je toetrad in mijn complexe wereld. Ik word er simpel van. Bedankt. 

De – in simpelheid toch aparte en vrij unieke - Eekhoorn