dinsdag 27 november 2012

Brief voor de verjaardag van de boskrekel.



Beste boskrekel,

De lichten doven, de avond valt, sterren ontwaken en hangen vol overgave te schitteren aan de donkerblauwe hemel, en de volle maan werpt haar licht en schijnsel over de hele wereld. De wereld. Een soort magische wereld (onder medewerking van het toverstafje van Tinkerbell). Het vuurvliegje en de gloeiworm stralen als nooit tevoren en alles en iedereen is op jou gericht, beste boskrekel. Welkom op jouw feest!

Iedereen is er. Behalve misschien de mol en de aardworm. Maar die graven vast een gedragen en somber lied, ter ere van jouw feest. Iedereen danst en maakt muziek op de meest mogelijke manieren. Omdat jij daar zo van houd, beste Boskrekel.

Eenzaam verscholen onder een braamstruik knispert de Egel met de blaadjes onder zijn voeten. Even verderop klinkt het geruis van de olifant die zojuist uit de boom valt op dit moment. De kolibrie zingt een vrolijk feestlied. Het overduidelijke gesmak van de beer die alvast zijn tanden zet in een geweldig grote, zoete roomtaart, het tandengeklapper van de verkleumde pinguïn, het krassen van de kraai. Iedereen draagt op zijn of haar manier bij aan dit geweldige feest. In perfecte harmonie.

In het middelpunt van dit alles sta jij, beste Boskrekel. Stel je eens voor. Het middelpunt van de belangstelling en alles draait om jou, omdat jij vandaag het allerjarigst bent vandaag. Sierlijk en nog statiger dan altijd sta jij daar te glimmen. 

De Gazelle en de Baboon dansen samen op een vrolijk deuntje van de nachtegaal, terwijl Kiza en de Kameleon oog in oog een ontroerend moment doormaken. De Eekhoorn en de Mier vinden elkaar nóg aardiger dan normaal en werpen af en toe een blik op de schitterende koningstijger die speciaal voor deze dag zijn strepen nog wat bijpoetst. Kijk achter je, beste Boskrekel, en zie de Baboesjka dansen met de ijsbeer. Arm in arm. De Arend en de vlinder vliegen vleugel in vleugel en zelfs de wesp is er. Met een knoop in zijn angel, zodat hij niemand per ongeluk zal steken.

Het is een koude novemberavond, maar dat geeft niet. Want jouw voorkeur gaat uit naar kou, beste Boskrekel. Bovendien voelt alles warm en vredig op dit feest. De kruinen van de bomen maken een diepe buiging voor jou, Boskrekel, de rivier stroomt hartstochtelijker dan ooit en de maan… Daar zijn geen worden voor.
Enkel bewondering blijft over, beste Boskrekel. Verwondering van jouw kant over dit prachtige droomfeest, want begrijpen zal je het nooit.

Verwondering van onze kant, om wie jij bent, lieve Boskrekel. We zwemmen en dansen in onze eigen tranen van ontroering, werpen vertederende blikken naar jou, hebben de mooiste en meest geniale taarten ooit gebakken, de spin weeft zijn mooiste web tussen de slingers die de meest uiteenlopende kleuren en vormen aannemen. Dit alles. En dat is nog niet alles. Want jij verdient het allerbeste!!

Een waarderende en hartverwarmende knuffel van ons allemaal.